Speak, Memory: Rachel Whiteread

12 december 2010 t/m 20 februari 2011
Locatie: Hogewal 1-9, Den Haag
Terug naar basispagina Speak, Memory: klik hier

Persoonlijke verhalen, vervormde herinneringen, verloren momenten en oude gebruiken, sporen van gebouwen: dit zijn de elementen die de uiteenlopende werken in de tentoonstelling 'Speak, Memory' met elkaar verbinden. Hieronder meer aandacht voor het werk van Rachel Whiteread
.

Rachel Whiteread (1963) is een Britse kunstenaar en de eerste vrouw die de Turner Prize won, in 1993. Ze is vooral bekend vanwege haar sculpturen. GHOST (1990) en HOUSE (1993) zijn twee van haar bekendste werken. Het eerste is een afdruk van de binnenkant van een kamer uit een Victoriaans huis, de tweede een betonnen afgietsel van een compleet huis in de Londense East End buurt. Na veel controverse en protest werd het betonnen huis vernietigd. Whiteread is gefascineerd door sporen van de geschiedenis, de lagen van geschiedenis en speelt daarmee.* Ze richt zich hierbij voornamelijk op architecturale constructies en gebruiksvoorwerpen. Ze maakt met haar werk voelbaar wat er niet (meer) is.

In Speak, Memory worden twee kleine sculpturen getoond: UNTITLED (ON, OFF) uit 2001 en UNTITLED (DOORKNOB II) uit 1993/2003. Deze gebruiksvoorwerpen die in elk huis voorkomen en waar je normaal weinig aandacht aan besteedt, waarvan je enkel verwacht dat ze werken, zijn in metaal vereeuwigd. Hierdoor worden het monumenten voor kleine onvertelde verhalen en ongeschreven geschiedenissen. Of in de woorden van schrijfster AM Homes: "Zij toont ons het ongeziene, de binnenkant, de dingen die onherkend door het leven gaan."**

* Rachel Whiteread in een interview met Bice Curiger in Tate Etc, herfst 2010.
** AM Homes over Rachel Whiteread in RACHEL WHITEREAD: TRANSIENT SPACES (Guggenheim Museum).


Whiteread derives her power from her perception of this transitory place, the temporal entrapment of the unpeopled room. She understands how the exclusion of mundane light converts the room into a recording instrument, a machine for remembering, as well as the memory itself.
[Iain Sinclair over het werk van Rachel Whiteread in HOUSE (Phaidon)].

Iain Sinclair geeft een Knight's Move lezing bij Stroom op 25 januari 2011.