André van de Wijdeven, 'I love JR', 2008

André van de Wijdeven, I love JR, 2008
Centrum Den Haag: Spui - Grote Marktstraat - Kalvermarkt

Zuurstokroze. In die kleur heeft André van de Wijdeven (1964) zijn sokkelbeeld laten beschilderen toen het in het voorjaar van 2008 van de gieter terugkwam. Zodat het lijkt alsof er een dikke suikerlaag over het pistool is heen gegoten, glanzend en zoet. De loop van het naar boven gerichte pistool eindigt in de tekst ‘I love JR', waarbij ‘love' is weergegeven als hartje. Maar dat er iets staat daarboven dat kun je vanaf de grond alleen maar vermoeden. De regel ‘I love JR' heeft Van de Wijdeven jaren geleden aangetroffen als graffiti op een viaduct. De beeldhouwer is van de generatie die naar de beroemde Amerikaanse soapserie Dallas keek. De serie trok hem aan omdat de wereld daarin uitermate comfortabel werd voorgesteld. ‘Je had de slechterik JR en Bobby de goedzak. Heerlijk helder.' Omdat JR de ‘bad guy' was, kon je onmogelijk van hem houden. Het is de tegenstelling in de graffitiregel die Van de Wijdeven bewoog om er een beeld mee te maken. En die contradictie heeft hij in zijn sokkelbeeld extra aangezet, bijvoorbeeld door het contrast in kleur en vorm.

Hoewel Van de Wijdevens andere sculpturen wellicht wat minder herkenbaar zijn, balanceren ze allemaal op de grens van herkenning en vervreemding. De altijd tot in detail uitgewerkte vormen en de prachtig afgewerkte oppervlakten zorgen voor de eerste aantrekkingskracht. Daarna maken de onduidelijkheden en de contrasten dat je blijft kijken. Dat geldt ook voor het sokkelbeeld. Daar draagt bovendien de tekst bij aan de vervreemding. Of beter gezegd aan een merkwaardig soort gedateerdheid. Want de meeste jongeren zullen de sms-taal van de tekst direct begrijpen, maar zij weten waarschijnlijk niet meer wat of wie JR is. Terwijl omgekeerd de Dallas-generatie de sms-taal niet altijd verstaat.