Stroom verwerft manifest 'Against Irony'
'Against Irony'
Stroom Den Haag verwerft manifest Jonas Staal en Vincent van Gerven Oei voor langdurige tijd
Stroom Den Haag heeft het werk ‘Against Irony' van Jonas Staal en Vincent van Gerven Oei in langdurige bruikleen genomen. Stroom heeft daarmee als eerste Nederlandse instelling een werk van (twee van) de meest besproken kunstenaars in huis. ‘Against Irony' is een vermetele aanklacht tegen het gebruik van ironie in de huidige artistieke en theoretische praktijk.
Het kunstwerk, bestaande uit vier natuurstenen tableaus waarin het manifest ‘Against Irony' is gegraveerd, is voor de tentoonstelling ‘Since we last spoke about monuments' in de vloer van de tentoonstellingsruimte van Stroom gemetseld. De kunstenaars vergelijken het gebruik van ironie met het gebrek aan bereidheid om een bepaalde thematiek daadwerkelijk te bekritiseren. Zij zijn van mening dat ironie wordt toegepast om op een veilige manier commentaar te leveren, op afstand en zonder een wezenlijke positie in durven te nemen en zich daarvan rekenschap te geven.
Voor de gehele tekst van het pamflet, klik hier.
Bij het toekomstig tentoonstellingsprogramma van Stroom vormt ‘Against Irony' een permanent prikkelende voetnoot. Een ‘ethisch memento', dat in zijn vorm herinnert aan grafstenen in een kerkvloer.
‘Since we
last spoke about monuments' is nog te bezichtigen tot en met 9 november
(wo t/m zo, 12-17 uur). Met werk van: Azra Aksamija (AT), Matthew
Buckingham (US), Sam Durant (US), Office KGDVS (B), Hans van
Houwelingen (NL), Irwin (SLO), Alon Levin (NL), Metahaven (NL), Ciprian
Muresan (RO), Tom Nicholson (AU), Jonas Staal & Vincent van Gerven
Oei (NL), Mona Vatamanu & Florin Tudor (RO).
Curator Mihnea Mircan (RO) geeft zaterdag 8 november om 12 uur een laatste rondleiding.
De pers over de tentoonstelling:
"In
feite laat de door de Roemeense curator Mihnea Mircan opgezette
tentoonstelling vooral zien dat het grootste monument zijn langste tijd
heeft gehad en dat kunstenaars niet geloven in een eenduidige
gemeenschapssymbolen." (de Volkskrant, 1 oktober 2008)
"De monumentenpraktijk is een wespennest, vinden Mrican en de veertien exposanten. Zij ontwerpen niet zozeer nieuwe monumenten maar schetsen de problematiek...Deze interessante expositie stelt terechte vragen." (NRC Handelsblad, 7 oktober 2008)
"Ik zou het monument graag als
een symbool zien van sociale en politieke processen, als een soort
schaalmodel van de collectieve opdracht om consensus te creëren...Het
project in Den Haag is er vooral op gericht het idee van het
monumentale op te rekken, in een poging tot artistieke en intellectuele
dialoog."
(Metropolis M, oktober-november 2008)
