Devotionalia, Aloysiuscollege
Peter, leraar - Laan van Eik en Duinen
Toen ik een jaar of twintig was, kreeg ik een baantje bij een begrafenisondernemer. Ik werkte daar als drager. Drager wil zeggen dat je de overledene naar zijn graf toedraagt met trouwens nog zeven andere dragers en om nu een beetje te vertellen hoe dat zo ging als er een begrafenis was: wij stonden hier bij de ingang met zijn achten stonden wij te wachten op de stoet. Die stoet bestond dan uit vier à vijf wagens met de lijkwagen erbij en zodra zij hier binnen kwamen, gingen wij hier op een rijtje staan, vier aan deze kant en vier aan die kant en het was de bedoeling dat je je hoed op moest zetten en zodra de auto naar binnen kwam, zetten wij de hoed weer af. Dan liepen we met de auto mee naar de aula en dan krijg je een begrafenisdienst. Na de begrafenisdienst gingen wij de overledene in de kist naar het graf toebrengen. En dit was eigenlijk zo'n beetje hoe dat in zijn werk ging.
De eerste keer dat ik met dat werk bezig was, dat was precies hier, zo eigenlijk op deze begraafplaats en wat ik toen heel merkwaardig vond was dat na de eerste begrafenis, toen net de eerste stoet naar links was verdwenen, de volgende stoet al van rechts kwam voor de volgende begrafenis. Ik kon eigenlijk voor mijn twintigste, voor ik dat werk deed, nog niet zo goed met de dood omgaan. Wat was dat nu eigenlijk en hoe ging dat, dat kon ik niet helemaal bevatten. Toen ik dit werk een tijdje deed had ik eigenlijk pas echt door dat het gewoon maar een deel van het leven is, dood behoort bij het leven, het is eigenlijk iets heel natuurlijks.
De eerste keer dat ik met dat werk bezig was, dat was precies hier, zo eigenlijk op deze begraafplaats en wat ik toen heel merkwaardig vond was dat na de eerste begrafenis, toen net de eerste stoet naar links was verdwenen, de volgende stoet al van rechts kwam voor de volgende begrafenis. Ik kon eigenlijk voor mijn twintigste, voor ik dat werk deed, nog niet zo goed met de dood omgaan. Wat was dat nu eigenlijk en hoe ging dat, dat kon ik niet helemaal bevatten. Toen ik dit werk een tijdje deed had ik eigenlijk pas echt door dat het gewoon maar een deel van het leven is, dood behoort bij het leven, het is eigenlijk iets heel natuurlijks.
| Terug naar Aloysiuscollege |